About Me

Welcome, Stranger!

Even hiervoor zul je, waarschijnlijk, de hoofdpagina van mijn blog bezocht hebben en, om wat voor onbegrijpelijke reden dan ook, besloten hebben dat je meer over mij wilde weten. Dus, waar zal ik eens beginnen..?

Goed dan, ik ben Claudia, geboren in 1986 in Oosterhout (Noord-Brabant). Mijn geboortestad heb ik járen geleden verlaten om in Nijmegen orthopedagogiek te gaan studeren en na het behalen van mijn bachelor en een onderzoeksmaster besloot ik ook mijn tweede studie, rechtsgeleerdheid, af te maken. Nou ja, ik heb mijn bachelordiploma behaald om vervolgens in september 2014 met gierende banden uit Nijmegen te vertrekken naar het Belgische Ninove. Ik wil graag nog een master criminologie toevoegen aan de lijst diploma’s en aangezien dat in Nederland te duur zou zijn, besloot ik mijn geluk aan de andere kant van de grens te gaan beproeven en aan de Vrije Universiteit Brussel te gaan studeren. Inmiddels werd het plan om een criminologiediploma te behalen in de ijskast gezet en kwam het idee om een managementmaster aan de UGent te volgen uit de hoge hoed getoverd.

Op deze blog verschijnen hersenscheten over de meest uiteenlopende onderwerpen. Van mijn vier kattenkindertjes tot onderwerpen die gerelateerd zijn aan mijn studie en van boek- en filmbesprekingen tot uiteenzettingen van het leven van een Nederlandse in België. Ik blog waar en wanneer ik wil, dus mocht je nieuwe blogs op gezette tijden willen lezen dan moet ik je helaas teleurstellen. Voorlopig althans, wie weet wat de toekomst brengt…

Nog wat afsluitende feitjes dan maar?

• Ik ben bang voor de tandarts. Zo bang dat ik de beste man al in geen jaren gezien heb. Zijn soortgenoten heb ik al die tijd ook succesvol kunnen vermijden.
• Om toch aan mijn portie arts-bezoeken te komen heb ik een abonnement op andere artsen. Met name de orthopeed en de longarts zijn geliefd.
• Als je me midden in de nacht wakker wil maken, kun je dat het beste doen voor ijs. Waterijs, softijs, Italiaans ijs; het maakt allemaal niet uit.
• De eerste vijf minuten na het geven van een presentatie zijn wat mij betreft het beste onderdeel van het leed dat presenteren heet.
• Ik heb een voorliefde voor de Engelse taal en de Verenigde Staten, al heb ik nog nooit voet gezet op Amerikaanse bodem.
• Als ik een jongetje was geweest, hadden mijn ouders me ongetwijfeld Stef Stuntpiloot genoemd.